اکبر تک دهقان
29 تیر 1388 – 20 ژوئیه 2009
29 تیر 1388 – 20 ژوئیه 2009
حزب حیات آزاد کردستان( پژاک)، شعبه ایرانی حزب کارگران کردستان( PKK)*1، در شامگاه روز جمعه 26 تیرماه، خبر از انجام یک عملیات مسلحانه دیگر میدهد. در این حمله که در منطقه " ترگور" در اطراف ارومیه انجام گرفته، 4 نفر از مأمورین انتظامی رژیم اسلامی، از آن میان یک سرباز، بقتل رسیده اند.*2 پژاک، در سالهای اخیر، طی چندین عملیات نظامی، گروهی از مأمورین حکومت اسلامی را به قتل رسانده است. دژخیمان حکومت اسلامی هم در مقابل، بشیوه ای وحشیانه و هولناک، دستگیرشده گان این سازمان را، بعضاً با بدنی تکه پاره شده و بیمار، در ملاء عام به دار آویخته اند. اقدامات جنایتکارانه رژیم اسلامی علیه اسیران این سازمان، در قاموس هیچیک از قراردادهای بین المللی جای نگرفته، بهیچوجه به دفاع از کشور مربوط نیست، و تنها به نیازهای تبهکارانه یک رژیم فاشیستی برمیگردد. اما دفاع بی قید و شرط از حزب پژاک در برابر رژیم اسلامی، و احساس همدردی و نزدیکی سیاسی و انسانی با مردم کرد در ترکیه، برخورد تحلیلی حول اقدامات کنونی این سازمان را، غیرضروری نمی سازد.
رژیم اسلامی در شرایط کنونی، بدنبال فرصت مناسب، برای به جریان انداختن چرخه کشتارهای دسته جمعی است. دژخیمان این رژیم، بلافاصله پس از شکستهای اخیر از مردم آزادیخواه، در چندین مورد دست به اعدامهای گروهی و یا فردی در شهرهای مختلف کشور زدند. طی چند روز گذشته در زندان ارومیه، یک شهروند مبارز از گروهبندی مذهبی " اهل حق"، که سالها در زندان اسیر بود، به دار آویخته شد. هم اکنون هزاران زندانی سیاسی مبارزات کنونی هم، در زندانها تحت شکنجه قرار داشته، هر از چند روز، جنازه یکی از آنها بدست خانواده زندانیان میرسد. سازمانهای دفاع از زندانیان سیاسی به همین دلیل، مداوماً نسبت به خطر کشتارهای دسته جمعی در زندانها هشدار میدهند. جریان پژاک، درست در چنین شرایطی دست به اقداماتی میزند، که حاکمان رژیم اسلامی آرزوی آن را داشته، برای وقوع آن ثانیه شماری میکنند.
اقدامات این گروه نشان میدهد، که این سازمان شناخت کافی از ساختارهای سیاسی، اقتصادی، و فرهنگی کشور نداشته، اهمیتی درخور، برای نیازها و ضروریات مبارزات مردم، قائل نمی شود. حزب پژاک اگر دیدگاه روشنی از قاعده مبارزات انقلابی در جامعه میداشت، مطمئنناً دست به عملیات اخیر در ارومیه نمی زد. در حالیکه یک حزب سیاسی جدی، حال در کردستان و یا خراسان، تاکتیکها و اشکال مبارزات خود را، با سطح رشدیافتگی و نیازهای جامعه تطبیق داده، بیجهت و بدون تحلیل مشخص، دست به اقدامی مؤثر، آنهم عملیات نظامی نمی زند. از این گذشته، این حزب تصوری از پیچیده گیهای سیاسی و معضلاتی، نظیر اختلافات سنتی محلی هم در ایران ندارد. بدون اطلاع از ویژه گیهای مناسبات میان مردم، در مناطقی از گذشته متشنج، دست به قتل مأموران رژیم اسلامی میزند، که همه آنها ساکن و شهروند همان منطقه بوده، چه بسا فقط به شهروندان معینی تعلق دارند. این اقدامات پژاک، جز دامن زدن به خصومتهای جمعیتی، " دستاورد" دیگری ندارد. گروه مورد بحث، باید عمدتاً به اعلام حضور سیاسی، شاید ایجاد نوعی انگیزه برای اعضاء خود علاقمند بوده، و یا علل نامشخص دیگری، مبنای محاسبات سیاسی آن قرار میگیرد؛ از آنجا که سیاست کنونی آن، با منطق سیاسی رایج، قابل درک نیست.
جریان PKK، حزبی همچنین با گرایشات کمتردموکراتیک، و در دو یا سه دهه گذشته، سهیم در فعالیتهایی بزیان مردم روستایی در کردستان ترکیه، حتی تعقیب و قتل جدا شده گان از آن در اروپا بوده است. سازمان مورد بحث از فرهنگ سیاسی دموکراتیک ضعیفی برخوردار بوده، تصور روشنی از حق توده های مردم به تعیین سرنوشت خویش نداشته، قیم مآبانه و خودسرانه عمل میکند. PKK بدلیل اشتباهات مهلک مسئولین آن در اروپا و علیه توریستهای غربی در ترکیه در دهه 90، حمایت وسیع مردمی در کشورهای اروپایی را- عمدتاً از بخش پیشرو این جوامع -، بطور کامل از دست داد. نفوذ چنین جریانی در آذربایجان غربی، کردستان و کرمانشاهان، لزوماً و همواره، به اهداف دموکراتیک مبارزات مردم در استانهای نامبرده، کمک نخواهد کرد. این بویژه از آن رو مهم است، که این حزب، جریانی ناسیونالیستی بوده، و خصومت جریانات افراطی محلی گرا در آذربایجان غربی را نیز، برانگیخته است. بی تردید، درهر تحول سیاسی بزرگ در ایران، جریاناتی از این نوع، از نظر خود " نماینده " شهروندان کردستانی، آذربایجانی، بلوچستانی، عرب خوزستانی و غیره، به اشتباهات متعددی غلطیده، چه بسا فضای متشنجی را میان شهروندان ساکن مناطق مزبور بوجود آورند.
وضعیتی که امروز با حضور پژاک در کردستان، آذربایجان غربی و کرمانشاهان پیش آمده، همچنین به کمبودها و نقایص کار احزاب کشور در این منطقه نیز مربوط است. در صورت حضور فعال کومه له وحزب دموکرات در منطقه کردستان، مسلماً توهم پراکنی نسبت به پژاک، نتیجه ای محدود و واقعی تر می داشت. حزب دموکرات مطالبات دموکراتیک سابق خود را به دور انداخته، به جریانات مدافع حکومت قومی( فدرالیسم)، و حتی جدایی طلبان نزدیک شده است. کومه له نیز، که همواره از سلطه روشنفکران ذهنی گرا، خودستا، فئودال منش و گریزان از احزاب سراسری رنج میبرد، از حزبی موثر در کردستان، به جریانی عمدتاً درگیر " مبارزات سوسیالیستی" و صنفی در اینترنت، تنزل یافته است. این دو حزب در صورتی که امروز درک دقیقی از وظایف خود میداشتند، قادر بودند با تأثیر گذاری مثبت، نقشی در تصحیح اشتباهات پژاک ایفا کنند.
بخش دموکراتیک جامعه ایران، نمیتواند در برخورد به احزاب منطقه ای، که با جنبشهای انقلابی- دموکراتیک در کشور تاریخ مشترک دارند، به سیاست " رودربایستی" دچار شود. احزاب سیاسی فوق، خانقاه معصومین نبوده، جریاناتی با هدف کسب قدرت سیاسی، و چه بسا حکومتگری از نوع سنتی، بر مردم آزادیخواه این مناطق میباشند. این موضوع بویژه- اگر حساسیت غیرضروری کسی برانگیخته نشود-، شامل حزب دموکرات و کومه له، با مجموعه 15 جناح انشعابی آنها میگردد. برخی افراد در این احزاب، بشیوه ای غیرقابل قبول، این تصور را رواج میدهند که چون احزابی کردستانی هستند، پس دارای حق ویژه ای بوده، یک غیرکرد، نباید مواضع و اقدامات آنها را زیر سوال ببرد! علیرغم درنده خویی بربرمنشانه رژیم اسلامی در این منطقه اما، احزاب کردستان، که سالهاست در خود فرورفته و دچار گرایشات انحصارطلبانه گردیده اند، از نقد بخش دموکراتیک جامعه ایران مصون نیستند. درگیریهای داخلی، محلی، " صنفی"، محفلی، شخصی و روشنفکرانه این جریانات، به شکوفایی ظرفیتهای مبارزاتی در کردستان لطمه وارد آورده، نقش شهروندان این منطقه در حیات سیاسی جامعه ایران را- آنچنانکه همگان می بینند- ، کمرنگ ساخته است.
در یک نظام دموکراتیک- شورایی در ایران، باید هر شهروند کرد در خاورمیانه، از جمله کلیه اعضاء و دوستداران PKK، این حق را داشته باشند که بدون هیچگونه موانع اداری، در ایران کار، تحصیل و زندگی کرده، مبارزات سیاسی یا فرهنگی خود را سازماندهی نموده، در صورت تمایل، تابعیت ایرانی یا دوگانه نیز کسب نمایند. یک نظام دموکراتیک- انقلابی درایران باید اعلام کند، کلیه شهروندان کرد در خاورمیانه، شهروندان ایرانی نیز محسوب شده، از طریق صدور مجوزهای ضروری، از همه حقوق شهروندی، بویژه خدمات اجتماعی و شرکت در انتخاباتها در ایران، برخوردار خواهند بود. این سیاست امر دفاع از حقوق انسانی مردم کرد در کشورهای خاورمیانه را تسهیل ساخته، به سلطه گری تروریستی علیه خلق کرد در این منطقه، خاتمه خواهد داد.pouyane50@yahoo.de www.j-shoraie.blogspot.comآرشیو: www.j-shoraii.blogspot.com
رژیم اسلامی در شرایط کنونی، بدنبال فرصت مناسب، برای به جریان انداختن چرخه کشتارهای دسته جمعی است. دژخیمان این رژیم، بلافاصله پس از شکستهای اخیر از مردم آزادیخواه، در چندین مورد دست به اعدامهای گروهی و یا فردی در شهرهای مختلف کشور زدند. طی چند روز گذشته در زندان ارومیه، یک شهروند مبارز از گروهبندی مذهبی " اهل حق"، که سالها در زندان اسیر بود، به دار آویخته شد. هم اکنون هزاران زندانی سیاسی مبارزات کنونی هم، در زندانها تحت شکنجه قرار داشته، هر از چند روز، جنازه یکی از آنها بدست خانواده زندانیان میرسد. سازمانهای دفاع از زندانیان سیاسی به همین دلیل، مداوماً نسبت به خطر کشتارهای دسته جمعی در زندانها هشدار میدهند. جریان پژاک، درست در چنین شرایطی دست به اقداماتی میزند، که حاکمان رژیم اسلامی آرزوی آن را داشته، برای وقوع آن ثانیه شماری میکنند.
اقدامات این گروه نشان میدهد، که این سازمان شناخت کافی از ساختارهای سیاسی، اقتصادی، و فرهنگی کشور نداشته، اهمیتی درخور، برای نیازها و ضروریات مبارزات مردم، قائل نمی شود. حزب پژاک اگر دیدگاه روشنی از قاعده مبارزات انقلابی در جامعه میداشت، مطمئنناً دست به عملیات اخیر در ارومیه نمی زد. در حالیکه یک حزب سیاسی جدی، حال در کردستان و یا خراسان، تاکتیکها و اشکال مبارزات خود را، با سطح رشدیافتگی و نیازهای جامعه تطبیق داده، بیجهت و بدون تحلیل مشخص، دست به اقدامی مؤثر، آنهم عملیات نظامی نمی زند. از این گذشته، این حزب تصوری از پیچیده گیهای سیاسی و معضلاتی، نظیر اختلافات سنتی محلی هم در ایران ندارد. بدون اطلاع از ویژه گیهای مناسبات میان مردم، در مناطقی از گذشته متشنج، دست به قتل مأموران رژیم اسلامی میزند، که همه آنها ساکن و شهروند همان منطقه بوده، چه بسا فقط به شهروندان معینی تعلق دارند. این اقدامات پژاک، جز دامن زدن به خصومتهای جمعیتی، " دستاورد" دیگری ندارد. گروه مورد بحث، باید عمدتاً به اعلام حضور سیاسی، شاید ایجاد نوعی انگیزه برای اعضاء خود علاقمند بوده، و یا علل نامشخص دیگری، مبنای محاسبات سیاسی آن قرار میگیرد؛ از آنجا که سیاست کنونی آن، با منطق سیاسی رایج، قابل درک نیست.
جریان PKK، حزبی همچنین با گرایشات کمتردموکراتیک، و در دو یا سه دهه گذشته، سهیم در فعالیتهایی بزیان مردم روستایی در کردستان ترکیه، حتی تعقیب و قتل جدا شده گان از آن در اروپا بوده است. سازمان مورد بحث از فرهنگ سیاسی دموکراتیک ضعیفی برخوردار بوده، تصور روشنی از حق توده های مردم به تعیین سرنوشت خویش نداشته، قیم مآبانه و خودسرانه عمل میکند. PKK بدلیل اشتباهات مهلک مسئولین آن در اروپا و علیه توریستهای غربی در ترکیه در دهه 90، حمایت وسیع مردمی در کشورهای اروپایی را- عمدتاً از بخش پیشرو این جوامع -، بطور کامل از دست داد. نفوذ چنین جریانی در آذربایجان غربی، کردستان و کرمانشاهان، لزوماً و همواره، به اهداف دموکراتیک مبارزات مردم در استانهای نامبرده، کمک نخواهد کرد. این بویژه از آن رو مهم است، که این حزب، جریانی ناسیونالیستی بوده، و خصومت جریانات افراطی محلی گرا در آذربایجان غربی را نیز، برانگیخته است. بی تردید، درهر تحول سیاسی بزرگ در ایران، جریاناتی از این نوع، از نظر خود " نماینده " شهروندان کردستانی، آذربایجانی، بلوچستانی، عرب خوزستانی و غیره، به اشتباهات متعددی غلطیده، چه بسا فضای متشنجی را میان شهروندان ساکن مناطق مزبور بوجود آورند.
وضعیتی که امروز با حضور پژاک در کردستان، آذربایجان غربی و کرمانشاهان پیش آمده، همچنین به کمبودها و نقایص کار احزاب کشور در این منطقه نیز مربوط است. در صورت حضور فعال کومه له وحزب دموکرات در منطقه کردستان، مسلماً توهم پراکنی نسبت به پژاک، نتیجه ای محدود و واقعی تر می داشت. حزب دموکرات مطالبات دموکراتیک سابق خود را به دور انداخته، به جریانات مدافع حکومت قومی( فدرالیسم)، و حتی جدایی طلبان نزدیک شده است. کومه له نیز، که همواره از سلطه روشنفکران ذهنی گرا، خودستا، فئودال منش و گریزان از احزاب سراسری رنج میبرد، از حزبی موثر در کردستان، به جریانی عمدتاً درگیر " مبارزات سوسیالیستی" و صنفی در اینترنت، تنزل یافته است. این دو حزب در صورتی که امروز درک دقیقی از وظایف خود میداشتند، قادر بودند با تأثیر گذاری مثبت، نقشی در تصحیح اشتباهات پژاک ایفا کنند.
بخش دموکراتیک جامعه ایران، نمیتواند در برخورد به احزاب منطقه ای، که با جنبشهای انقلابی- دموکراتیک در کشور تاریخ مشترک دارند، به سیاست " رودربایستی" دچار شود. احزاب سیاسی فوق، خانقاه معصومین نبوده، جریاناتی با هدف کسب قدرت سیاسی، و چه بسا حکومتگری از نوع سنتی، بر مردم آزادیخواه این مناطق میباشند. این موضوع بویژه- اگر حساسیت غیرضروری کسی برانگیخته نشود-، شامل حزب دموکرات و کومه له، با مجموعه 15 جناح انشعابی آنها میگردد. برخی افراد در این احزاب، بشیوه ای غیرقابل قبول، این تصور را رواج میدهند که چون احزابی کردستانی هستند، پس دارای حق ویژه ای بوده، یک غیرکرد، نباید مواضع و اقدامات آنها را زیر سوال ببرد! علیرغم درنده خویی بربرمنشانه رژیم اسلامی در این منطقه اما، احزاب کردستان، که سالهاست در خود فرورفته و دچار گرایشات انحصارطلبانه گردیده اند، از نقد بخش دموکراتیک جامعه ایران مصون نیستند. درگیریهای داخلی، محلی، " صنفی"، محفلی، شخصی و روشنفکرانه این جریانات، به شکوفایی ظرفیتهای مبارزاتی در کردستان لطمه وارد آورده، نقش شهروندان این منطقه در حیات سیاسی جامعه ایران را- آنچنانکه همگان می بینند- ، کمرنگ ساخته است.
در یک نظام دموکراتیک- شورایی در ایران، باید هر شهروند کرد در خاورمیانه، از جمله کلیه اعضاء و دوستداران PKK، این حق را داشته باشند که بدون هیچگونه موانع اداری، در ایران کار، تحصیل و زندگی کرده، مبارزات سیاسی یا فرهنگی خود را سازماندهی نموده، در صورت تمایل، تابعیت ایرانی یا دوگانه نیز کسب نمایند. یک نظام دموکراتیک- انقلابی درایران باید اعلام کند، کلیه شهروندان کرد در خاورمیانه، شهروندان ایرانی نیز محسوب شده، از طریق صدور مجوزهای ضروری، از همه حقوق شهروندی، بویژه خدمات اجتماعی و شرکت در انتخاباتها در ایران، برخوردار خواهند بود. این سیاست امر دفاع از حقوق انسانی مردم کرد در کشورهای خاورمیانه را تسهیل ساخته، به سلطه گری تروریستی علیه خلق کرد در این منطقه، خاتمه خواهد داد.pouyane50@yahoo.de www.j-shoraie.blogspot.comآرشیو: www.j-shoraii.blogspot.com
توضیحات- بدلیل عدم وجود آدرس ای- مایل درسایت این حزب، امکان ارسال این مطلب به این سازمان وجود ندارد.
*1- نشانی سایت فارسی زبان پژاک ( حزب حیات آزاد کردستان). در عنوان اصلی این حزب و PKK، نام ایران و ترکیه وجود ندارد.http://pjak.org/pers.php
*1- نشانی سایت فارسی زبان پژاک ( حزب حیات آزاد کردستان). در عنوان اصلی این حزب و PKK، نام ایران و ترکیه وجود ندارد.http://pjak.org/pers.php
*2- منبع اصلی انتشار خبر، سایت آینده، یک سایت وابسته به رژیم اسلامی است.http://www.ayandenews.com/fa/pages/?cid=10315
منبع خبر در سایت رادیو فردا
*3- http://www.radiofarda.com/content/F8_PJAK_IRAN_ATTACK/1780193.html
منبع خبر در سایت رادیو فردا
*3- http://www.radiofarda.com/content/F8_PJAK_IRAN_ATTACK/1780193.html
برای آشنایی با ادبیات و زبان سیاسی این جریان، اطلاعیه ای را در نشانی زیر میخوانید:http://www.pjak.org/pers.php?id=919
-----------------
نقل مطالب این وبلاگ در سایتها و نشریات داخل کشور، بدون ذکر منبع، بدون نام نویسنده، و یا با نام مستعار، بشرط عدم تغییر در محتوای آنها آزاد است. نگارنده این سطور، به این دلیل علیه فرد و یا مؤسسه ای، دست به اعتراض و افشاءگری نخواهد زد.
------------
سرنگونی رژیم ترور اسلامی - اعلام آزادیهای عمومی - فراخوان کنگره شوراها
کنگره شوراها یک کنگره عمومی است، که درلحظات سرنگونی رژیم اسلامی، از تجمع نماینده گان شوراها، سندیکاها و اتحادیه ها، کمیته ها، نهادها و ارگانهای صنفی و دموکراتیک همه اقشار و طبقات سهیم در سرنگونی رژیم اسلامی، در داخل کشور تشکیل میگردد. این کنگره، از قدرت گیری سازمان مجاهدین و مدافعین رژیم پهلوی، بمثابه جریانات ارتجاعی و سرکوبگر ممانعت بعمل آورده، راه سوء استفاده از خلاء قدرت برای شروع کشمکشهای قومی، توسل به تخریب و انتقام جویی را سد نموده، خطوط کلی نظام سیاسی آتی را روشن ساخته، و موعد انتخابات ارگانهای دائمی در کشور را معین میکند
-------------
طرح اولیه قطعنامه هایی برای ارائه به کنگره شوراهاwww.toumaj.blogfa.com
---------------------------------
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر